زخم های پپتیک یا غیر سرطانی معده
زخم پپتیک زخم پوشش داخلی معده یا اثنی عشر ، ( اولین قسمت روده باریک که خروجی معده محسوب می شود ) است که به علت هلیکوباکترپیلوری یا مصرف طولانی مدت داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مثل آسپیرین یا ژلوفن ایجاد می شود .
علائم زخم پپتیک
بعضی از بیماران علامتی ندارند اما ممکن است علائم زیر وجود داشته باشد :
-درد در قسمت بالایی شکم . در زخم های معده درد معمولا به فاصله کمی از خوردن ایجاد می شود و در زخم های اثنی عشرغالبا در صورت خالی بودن معده ایجاد می شود .
– نفخ یا احساس پری بعد از خوردن مقادیر کم غذا
– عدم احساس گرسنگی
– تهوع یا استفراغ
همه علائم می توانند به دلایل دیگری به غیر از زخم معده ایجاد شود ولی در صورتی که علائم فوق را دارید به پزشکتان اطلاع دهید .
عوارض زخم معده
1- خونریزی که ممکن است سبب دفع مدفوع سیاه قیری شل و بدبو یا استفراغ خونی شود
2-سوراخ شدن معده یا اثنی عشر که می تواند درد ناگهانی و بسیار شدید شکم ایجاد کند .
3- انسداد خروجی معده که در زخم های خوب درمان نشده اثنی عشر ممکن است سبب تهوع استفراغ و بزرگی شکم شود .
تشخیص زخم پپتیک
1-تشخیص علت زخم احتمالی که بر مبنای روش های تشخیص عفونت هلیکوباکتر ( مثل تست تنفسی یا تست آنتی ژن مدفوعی به صلاحدید پزشک )
و نیز سوال از بیمار در مورد سابقه مصرف داروهایی مثل آسپرین ، بروفن ، ایندومتاسین ، دیکلوفناک ، انجام می شود .
2- یافتن زخم که معمولا امروزه با انجام آندوسکوپی معده و اثنی عشر صورت می گیرد .
درمان زخم پپتیک
درمان معمولا دارویی است .
– در صورت وجود عفونت هلیکوباکتر داروهای آنتی بیوتیکی برای حدود دو هفته ( به شکل مصرف همزمان چند آنتی بیوتیک ) تجویز می شود .
-مصرف داروهای کاهش دهنده اسید معده در تمامی موارد زخم ( با یا بدون عفونت ) مورد استفاده است که بسته به محل و اندازه زخم و سیر پاسخ به درمان برای مدت های متفاوتی (چند هفته تا چند ماه و حتی بیشتر بنا به تصمیم پزشک )ممکن است طول بکشد .
– در موارد عوارض مانند خونریزی ، سوراخ شدن زخم یا انسداد خروجی معده ممکن است به درمان جراحی نیاز باشد .
-نیاز به انجام آندوسکوپی مجدد بعد از درمان یا بررسی و تایید ریشه کنی عفونت هلیکوباکتر را پزشک معالج مشخص می کند .
– تاکید می شود بیماران دچار زخم پپتیک سیگار را ترک کنند و در صورت امکان از مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی خودداری کنند.